روستای بلبر یکی دیگر از روستاهای منطقه اورامان استان کردستان است که با طبیعت خیره کننده و بی نظیر خودش توانسته لقب بهشت گمشده را از آن خود کند.
پیش از این از روستاهای دیگر استان کردستان برایتان گفته بودیم، در این مطلب نیز قصد داریم از روستایی برایتان بگوییم که با طبیعت بی نظیر و بکر خود چشم هر بیننده ای را به خود جذب می کند و دل هر گردشگری را می برد، روستای بلبر!
در فاصله هفت کیلومتری روستای اورامان و هفتاد کیلومتری شهرستان سروآباد استان کردستان تابلوی کوچکی با این نوشته خودنمایی می کند “به بهشت گمشده کردستان” خوش آمدید و اجازه دهید بگویم که این تابلوی کوچک به زیبایی هرچه تمام تر طبیعت بکر این روستا را وصف کرده است. روستایی که توانسته است در قلب رشته کوه زاگرس و در دامنه های کوه شاهو جایی برای خود دست و پا کند و گذر رودخانه “چم گران” از میان آن زیبایی آن را دوچندان نموده است.
روستای بلبر که نظیر سایر روستاهای منطقه اورامان کردستان سابقه ای دیرینه دارد، جدایی بخش استان های کردستان و کرمانشاه است و در مرز این دو استان واقع شده است. در زبان یونانی “بل” به معنای خدای آب است و بلبر معنایی دارد مترادف با “جلوی آب”. روستایی که مورخان و ریش سفیدان محلی قدمت آن را به صدها سال قبل از میلاد مسیح نسبت می دهند.
نخستین کسانی که به روستای بلبر آمدند و این روستا را پایه گذاری کردند، دو برادر بودند که یکی از آن ها فرزندان زیادی داشت و دیگری از نعمت فرزند محروم بود. این دو برادر چنان پیوند اخوت و برادری ای با یکدیگر داشتند که در زمان خرمن کوبی از کاه ها و گندم های خود بر روی خرمن کاه ها و گندم های دیگری می گذاشتند و کم کم به کاه کوب معروف شدند و نامشان هنوز هم بر سر زبان هاست. از نسل این دو برادر طایفه ای وجود دارد که در روستای بلبر به “کاکوا” شهرت دارد.
روستای بلبر، نظیر سایر روستاهای کردستان و منطقه اورامان معماری پلکانی را داراست و همین ویژگی یکی از خصوصیات منحصر به فرد آن است که گردشگران را به گشت و گذار در کوچه پس کوچه های خود فرا می خواند. گذر در کوچه باغ های روستا، در حالی که صدای رودخانه چم گران که از رودخانه سیروان (طولانی ترین رودخانه استان کردستان) سرچشمه می گیرد به گوش می رسد و خوش و بش کردن با مردمان خونگرم روستا می تواند یک تجربه بوم گردی و روستاگردی منحصر بفرد برایتان بیافریند.
برای رسیدن به روستای بلبر دو مسیر پیش رو دارید از آنجا که این روستا در مرز استان های کردستان و کرمانشاه واقع شده است، می توانید ابتدا به سنندج بروید و سپس از آنجا از طریق جاده مریوان خودتان را به اورامان تخت و سپس روستای بلبر برسانید و یا آنکه از کرمانشاه به پاوه و سپس جوانرود و در نهایت روستای بلبر برسید. اما ما به شما مسیر اول را پیشنهاد می کنیم، چرا که با انتخاب این مسیر می توانید روستاهای سلین، نوین و ناو و همچنین آبشار بل در روستای هجیج را هم از نظر بگذرانید. البته مسیر کرمانشاه نیز می تواند برای علاقه مندان به غار نوردی مسیر جذابی باشد، چرا که غار قوری قلعه در این مسیر و در نزدیکی های شهر پاوه واقع شده است.
در این روستا انواع محصولات زراعی همچون گندم، جو، نخود، عدس، توت، انگور، زردآلو، گردو، هلو و … یافت می شود که متناسب با فصل و وضعیت آب و هوایی می تواند با یک یا چندتا از آن ها از گردشگران خود پذیرایی کند. وجود جاذبه مذهبی و گردشگری دیگری به نام امامزاده سی عبدالله که قدمت آن به ۲۰۰۰ سال می رسد نیز بر جذابیت های روستا افزوده است.
علاوه بر طبیعت بکر، درختان پر بار، رودخانه های خروشان، چشمه های نادر و پر آبی نیز در این روستا وجود دارد که زیبایی خاصی به آن بخشیده اند و به جرئت می توان گفت در هیچ کجای ایران نظیر ندارند. چشمه “وله ساجی” یکی از آن هاست که با فوران زیاد از دل کوه می خروشد و بر بستر رودخانه می ریزد. در کنار آن نیز چشمه های پر بار دیگری به نام های “چه مه وله گوری” و “بلمچی” وجود دارند که فوران هایی نزدیک به ده متر دارند.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید مردمان روستا از سطح سواد و تحصیل بالایی برخوردارند و حتی سازمان مردم نهادی به اسم انجمن تریفه هورامان نیز در روستای خود بنا نهاده اند.
زیبایی های این روستا به سادگی در کلام نمی گنجد و شاید برای باور این حجم از زیبایی تنها گواهی دو چشم موثر باشد. پس اگر موقعیتی دست داد، کوله بارتان را ببندید و از سفر به این روستا لذت ببرید، لذتی که از مسیر پر و پیچ خم آن آغاز می شود و در دل روستا به اوج می رسد.
