روستای دل در بخش مرکزی شهرستان سروآباد روبروی کوه های سر به فلک کشیده شاهو و در حاشیه رودخانه سیروان جای گرفته است .شغل اکثر مردم روستا گیوه بافی است ،و این امر باعث رونق و آبادانی روستا ی دل شده است، دامداران روستا در فصل تابستان به «هه وار هه یشوور » کوچ می کنند که آب وهوایی خنک و مراتع سرسبز دارد و یکی از مناطق دیدنی شهرستان سروآباد خصوصا در فصل بهار می باشد
در جشنواره شهید رجایی شهریور ۱۳۸۱ شورای اسلامی روستای دل به علت توسعه آگاهی مردم و افزایش مشارکت اهالی در اجرای پروژه های عمرانی ، به عنوان شورای برگزیده ملی معرفی گردید و لوح تقدیر ریاست جمهوری را دریافت کرد
جمعیت روستا بر اساس سرشماری ۱۳۸۵تعداد :۱۴۰۰نفر
۹۵درصد مردم روستا از طرح باغداری استقبال می کنند
محصول مهم روستا در بخش کشاورزی گندم دیمی می باشد
درصد باسوادی در روستا بالای ۷۰درصد می باشد
۳۰درصد مردم روستا بی سواد می باشند
جدول پراکندگی اشتغال در روستا بر حسب نفربه شرح زیر می باشد
کشاورز ۱۰۰
دامدار ۶۰
باغدار ۲۰
شغل دولتی۱۵
بیکار ۱۰۰
صنایع دستی۱۵۰
جدول تعداد سواد داران روستای دل
ابتدایی ۴۰۰
راهنمایی ۳۰۰
دبیرستان ۲۰۰
دانشگاهی ۱۵
تنها طرح اجرا شده در بخش عمران روستا طرح هادی با ۶۰درصد پیشرفت می باشد طی ده سال گذشته حدود ۲۰۰خانوار از روستا مهاجرت کرده اند دلایل مها جرت :*نبود آب اشامیدنی سالم *وضعیت بد جاده روستا *نبود دبیرستانطی ده سال گذشته مهاجرت به روستا نبوده خیلی ناچیز بوده است
امکانات روستا در بخش کشاورزی :داشتن اراضی مستعد برای کشاورزی*قرار گرفتن در مسیر رودخانه سیروان
