يكي از جلوه‌هاي طبيعي ناحيه اورامان ، وجود دره‌هاي پر پيچ و خم و عميق و رودبارهاي متعدد ميباشد. در پايه هر كوهي دره‌اي عميق و رودباري زيبا قرار دارد . از مجموع آب اين چشمه‌‌ها و رودبارها دو رودخانة سيروان و ليله تشكيل مي‌شوند كه در نقطه‌اي به نام دروله در نزديكي مرز ايران و عراق با هم تلاقي مي‌نمايند. سيروان مهمترين و معروفترين رودخانه ناحيه اورامان ميباشد و مسير نسبتاً طولاني و پر پيچ و خمي دارد . اين رودخانه در بخش غربي و شمال غربي اورامان قرار گرفته است . بخش اعظم آب رودخانه سيروان از چشمه‌‌هاي دامنه شرقي و غربي شاهو ، دامنه جنوبي و غربي كوسالان ، دامنه جنوبي دالاني و دامنه هاي آتشگاه و ماكوان تامين مي‌گردد . به علت عرض كم امكان قايق راني در سيروان وجود ندارد .سيروان منطقه اورامان را به دو بخش تقسيم نموده است و تنها راه ارتباطي مهم بين اين دو بخش پل دوآب در حدود ۲۵ كيلومتري شمال غربي پاوه ميباشد .در كناره شمالي سيروان مقبره سلطان اسحاق در نزديكي روستاي شيرخان واقع شده است . سيروان بعد از طي مسيري طولاني با رودخانه ليلي تلاقي پيدا كرده و وارد كردستان عراق مي‌شود
