روستای گواز

آب معدنی به آبی گفته می شود كه داری املاح معدنی است و با عناصر و تركيبهای ديگر همراه است. آب های معدنی بر اساس تركيبات شان كاربردهای گوناگونی دارند. آبهای معدنی ايران به چهار گروه بزرگ “بی كربناته”، “كلروره”، “سولفاته” و “سولفوره” تقسيم می شوند.

“چشمه آب معدنی گواز” که در دامنه کوهی در نزدیکی روستای گواز در دهستان پایگلان و بخش مرکزی شهرستان سروآباد قرار دارد، از جمله آب های معدنی “سولفوره” می باشد. از محل خروجی چشمه، آبی شیری رنگ خارج می شود که بنا به تحقیقات انجام گرفته این شیری رنگ بودن نشانی از وجود مواد آهنی و گوگردی دارد.

آب های “گوگردی سولفوره” گواز بومی تندی دارد و غیر قابل شرب است اما برای درمان بیماریهای پوستی قابل استفاده می باشند که با استحمام از آب چشمه گواز فرد مبتلا به بیماری های پوستی می تواند درمان یابد؛ همچنین آب این چشمه برای درمان بیماریهای مجاری تنفسی، روماتیسمی و بیماریهای جلدی استفاده می شود.

با وجود خواص فراوانی که در آب های گوگردی و چشمه های این چنینی وجود دارد متأسفانه هنوز این چشمه حتی برای شهروندان کردستانی ناشناخته مانده است، به حدی که افرادی که دارای بیماری های پوستی و… هستند رنج سفر به شمال کشور یا چشمه های آب معدنی سرعین را به جان می خرند تا مداوا شوند درحالی که با سفری به این روستا می توان از این چشمه بهره ها برد.

در اطراف چشمه گواز مناظر بدیع و بدیلی چشم ها را نوازش می دهد و با سفر به این قسمت از شهرستان سروآباد، هم می توان سیاحت و گردشی کرد و هم از این چشمه معدنی استفاده درمانی نمود.

روستای گواز در ۱۰ کیلومتری روستای پالنگان قرار دارد، مسیر جاده ایی آن چند کیلومتری پایین تر از جاده روستای پالنگان است و خود دارای مناظر بسیار زیبایی بوده و از روستاهای دیدنی شهرستان سروآباد است.