در وسط روستای نگل مسجدی بزرگ بنا شده که شهرت روستا و مسجد آن به خاطر نگهداری از قرآن تاریخی مربوط به قرون اولیه اسلامی است که بسیاری از مسافران این مسیر ابتدای سفر خود را با زیارت این قرآن تاریخی شروع می کنند و من هم پس از وضو گرفتن وارد مسجد روستا شدم.
قرآن نگل درون جعبه‌ای شیشه و محافظ مخصوص قرار دارد و ۲ ورودی زنان و مردان در داخل مسجد به قرآن ختم می‌شود و در قسمت از آن جعبه‌ای نرده ای برای جمع آوری کمک های نقدی به مسجد قرار داشت.
در کاغذ نوشته ای که در قسمتی از مسجد نصب شده بود، قدمت قرآن را مربوط به قرون اولیه اسلامی عنوان کرده بود خادم مسجد نیز که بر روی صندلی در همان نزدیکی نشسته بود و در مورد قرآن نگل برای بازدید کنندگان توضیح می داد.
وی گفت: این قرآن تاریخی بر روی پوست مانند پوست آهو و به خط کوفی و بنا به گفته کارشناسان در زمان خلیفه سوم نگاشته شده و یک هزار سال قدمت و جزء چهار نسخه‌ای است که در آن زمان به مناطق مختلف دنیا فرستاده شده که یکی از آن‌ها ایران بوده است.
خادم مسجد افزود: طول این قرآن ۳۸ سانتی‌متر و عرض آن ۲۱ سانتی‌متر است جنس کاغذ این کتاب مقدس از چرم بوده و رنگ آن قهوه‌ای و با آب طلا مزین شده است؛ همچنین نقوش گیاهی زیبایی هم در حاشیه‌های آن مشاهده می‌شود.
قرآن تاریخی نِگِل در سال ۱۳۸۲ به شماره ۲ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده و سالانه پذیرای تعداد زیادی از دوستداران به این کتاب الهی و گردشگران داخلی و خارجی است و مردم روستا و منطقه ارادات خاصی به این قرآن دارند.
بر همین اساس هم‌اکنون کار مرمت قرآن تاریخی نِگِل توسط تیم متخصص و متبحر در زمینه نسوخ خطی انجام شد؛
وی اظهار کرد: بر اساس شنیده‌هایی که قبلاً مردم منطقه می‌گفتند جنس کاغذ قرآن از پوست آهو است اما این سخن صحت ندارد و جنس آن از کاغذ بوده و هم‌اکنون به صورت اسیدی درآمده و ساختار اصلی آن سلولز و مرکب‌هایی که در قرآن به کار رفته ترکیبی از «مازویی و آهنی» است.
مرمت‌کار قرآن تاریخی نِگِل گفت: مرکب قرآن نگل اکنون اسیدی شده و کاغذ را پوسیده می‌کند و بهترین روش وتزی که در اروپا، آمریکا و حتی ایران انجام شد، برای قران نگل مطابق تکنولوژی روز اسیدزایی انجام و از تکنولوژی روز به نام هیدپرکسید کلسیم و تکنولوژی نانو استفاده می‌شود و بخش‌هایی از آن هم تکمیل شده و از نظر سالم‌سازی، نظافت و شستشو کارهای این قرآن انجام شده است.
